“.......... ille potens sui
laetusque deget cui licet in diem 
dixisse “vixi: cras vel atra
nube polum pater occupato 

vel sole puro; non tamen inritum 
quodcumque retro est efficiet neque
diffinget infectumque reddet 
quod fugiens semel hora vexit.”

Oraci, Òdas, III, xxix

Aquel viurà
Mèstre de si e gaujós
lo que jorn lo jorn pòt dire :
visquèri: deman Jupitèr pòt ben,
ennivolar lo cèl o l'alucar 

d'un solelhàs; poirà pas
capvirar lo passat,
ni cambiar res ni far que foguèt pas,
– quand foguès pas qu'un còp –
çò que fugidissa l'ora emportèt.

Happy the man, and happy he alone,
he who can call today his own:
he who, secure within, can say,
Tomorrow do thy worst, for I have lived today.

Be fair or foul, or rain or shine
the joys I have possessed, in spite of fate, are mine.
Not Heaven itself, upon the past has power,
but what has been, has been, and I have had my hour.

John Dryden

Urós l'òme, urós sonqu'el,
Que pòt dire uèi es meune:
Que, segur de si, dirà:
Deman, fai lo teu pièger, que uèi ai viscut.

Siasque brave o missant, plègues o solilha
La jòia que tenguèri, maldespièch lo sòrt,
es meuna!
Nimai lo quite Cèl sul passat a pas de poder,
çò que foguèt, foguèt, ieu agèri mon ora.